Boswachtersblog - zomer
ZOMER
De langste dag of de kortste nacht, het is maar net hoe je het bekijkt, ligt al weer achter ons. Binnenkort wordt het iedere dag alweer een minuutje eerder donker, iedere morgen een minuutje later licht. Heel voorzichtig kantelen we over de helft van dit jaar heen.
Het is volop zomer. Jonge vogels vliegen op eigen vleugels en sommigen denken alweer aan hun vertrek uit Nederland. De echte volhouders starten nog een nieuw nestje. De vakantie zal dit jaar wellicht anders dan andere jaren zijn. Gaan we naar het buitenland of gezien de omstandigheden toch maar niet? Voor veel vogels is dit geen vraag. Ze moeten.
Heel stiekem verlang ik naar de herfst. U zult dat wellicht eigenaardig vinden. Ik houd enorm van de extremen in de atmosfeer. Storm, onweer, regen en bliksem. Het maakt mij niet uit. Dit ga je trouwens ook steeds vaker in de zomer zien maar of ik daar nou zo blij mee ben. Iets met het klimaat. Maar goed, bij ons gaan de gordijnen met onweer open terwijl anderen stelling nemen in hun woning en hopen dat het snel weer over waait.
Bij code geel begint het bij mij te kriebelen, bij rood ben ik niet meer te houden. Het liefst ga ik dan op pad om foto’s te maken. Regen klinkt voor mij als muziek, ik kan er uren naar luisteren. Anderen horen alleen vallend water. Het hele leven is eigenlijk een soort van weerbericht. Soms lopen de voorspellingen in het honderd, een andere keer een donderklap bij heldere hemel. En een voorspelling is geen zekerheid. Vaak waait alles weer over. Het zijn roerige tijden en dat zal nog wel even blijven.
Het is soms net als een onweersbui. Er hangt ons iets boven het hoofd maar wat gaat er gebeuren. We zijn niet meer het tolerante volk dat we waren. Door vele omstandigheden is de tijdsgeest veranderd. Medemens en natuur staan niet meer op nummer 1. Dat vind ik zorgelijk. Ook als BOA krijg je het nodige over je heen. Waarom? Ik denk dat we onszelf boven alles stellen. Daar gaat het mis.
De confrontatie aangaan is steeds vaker ‘het nieuwe normaal’. Haat en angst zijn leugens, ze zaaien tweespalt. Dat is iets wat we echt met z’n allen niet moeten willen. Ik kijk naar een veenbonk met een aantal nestjes visdiefjes erop. De stellen zijn geen vrienden van elkaar. Soms worden de grenzen even aangegeven maar verder is er rust. Daar kunnen we nog wat van leren.
De zomer draait op volle toeren. Ik hoop dat velen nog kunnen genieten van de Nieuwkoopse Plassen. Heerlijk recreëren in één van de mooiste natuurgebieden. En, oh ja, hou de spelregels een beetje in de gaten. Dat is leuk voor u, de natuur, en ook voor mij persoonlijk als boswachter. Een fijne zomer toegewenst!
Boswachter John Pietersen
Natuurmonumenten Nieuwkoopse Plassen